Aankomst Nieuw-Nickerie

Na een taxirit van vier uur zijn we aangekomen in Nieuw-Nickerie, we werden door Sergio (de stagecoördinator van het ziekenhuis) opgehaald van de taxi en naar ons appartement gebracht aan de Zeepaardjesstraat. Bij aankomst stond de hele familie waarvan we het appartement huren buiten te wachten op ons. We werden heel hartelijk ontvangen en hebben hierna ons gesetteld in het appartement. De airco en de televisie werden ons uitgelegd en hierna zijn we boodschappen gaan doen voor de volgende dag (gelukkig zijn alle supermarkten hier open tot 23:00).

Hierna zijn we uitgeput op ons bed geploft waarna we weer om 4 uur 's nachts wakker werden door de Jetlag. (4:00 is hier is 9:00 in Nederland). Sergio heeft ons om ongeveer 12:00 uur opgehaald voor een rondleiding door het ziekenhuis, het in orde maken van de papieren (MRSA test) en het kiezen van een afdeling. Ik heb gekozen om te beginnen op de pediatrie (kinderafdeling en Marion en Marthilde op de vrouwen afdeling.

Nadat Sergio ons het ziekenhuis heeft laten zien heeft hij ons afgezet bij de bank zodat we geld konden pinnen voor het huren van een fiets en eventuele boodschappen. Na gepind te hebben zijn we naar TeleSur gelopen (een grote telefoonmaatschappij) om een Surinaamse simkaart te kopen. Wat hieraan opviel is dat een mobiel nummer hier maar 7 nummers heeft inclusief landnummer 10 nummers. Mijn Surinaams telefoonnummer is +597 8720529, mocht je me willen bereiken :P.

Na weer opgehaald te zijn door Sergio zijn we fietsen gaan huren, toen we fietsen gehuurd hadden zijn we weer terug gefietst naar het appartement. Dit was denk ik de meest spannende fietstocht die ik gehad heb sinds ik heb leren fietsen. Na bijna twee keer een ongeluk te hebben gehad omdat we gewend zijn rechts te fietsen en het hier links verkeer is. Dus per ongeluk een bocht afsnijden, verkeer van links geen voorrang verlenen en schrikken van auto's die je rechts inhalen was plotseling dagelijkse kost. Gelukkig had Sergio aangeboden om voor ons te rijden op onze weg terug naar huis, zo kon hij er zeker van zijn dat we er 10 minuten over doen ipv 5 minuten (we moeten ons tempo nog aanpassen aan de weersomstandigheden)

's Avonds zijn we samen met de neef van de familie van het appartement de stad ingegaan voor een rondleiding en de weg hoe we de volgende dag naar het ziekenhuis moesten komen. We zijn door heel Nickerie gefietst en als je dan kijkt naar de straatnamen, namen op gebouwen en de namen van cafe's en restaurants lijkt het net of je in Nederland fietst (namen zoals zeedijk, zeestraat, aalstraat, Zeedijk lounge, Suriname rivier).

Nu eerst naar bed, morgen eerste dag werken in het ziekenhuis!!